عايشه مي گويد:

اوقاتي پيش مي آمد كه پيغمبر خدا صلي الله عليه و آله وسلم با ما، و ما با حضرتش سخن مي گفتيم.

چون هنگام وقت نماز رسيد، پيغمبر خدا صلي الله عليه و آله وسلم به خاطر توجه به عظمت حق تعالي، چنان بود كه گويي ما را نمي شناخت و ما او را نمي شناسيم و از جمع ما بلند مي شد و براي نماز اول وقت خود را آماده مي نمود [1] .



[ صفحه 14]