حالت ريا و خودنمايي. يعني حالت و وضعيتي كه انسان در فكر و انديشه بندگي خدا نيست. بلكه او در فكر نقشه ها و نيرنگ هاي خود است، در حال مطرح ساختن خويش است. او همه چيز را در خدمت خود مي خواهد حتي عبادت خدا را.

عبادت يعني خود را براي خدا دانستن و خواستن. ولي انسان رياكار خدا را براي خود مي خواهد. [1] .

قرآن كريم مي فرمايد: «الذين هم يراؤن [2] ؛ همان كساني كه در نماز ريا مي كنند.»

توجه: درباره اقامه نماز در خانه و خانواده و جامعه و راهكارهاي آن رجوع شود به سوال 18 از همين كتاب صفحه 41.