در خبر است كه چون امام باقر (ع) به نماز مي ايستادند



[ صفحه 78]



رنگشان تغيير مي كرد و گاهي سرخ مي شدند و گاهي زرد. [1] .

آنقدر در هنگام نماز رعايت احترام و ادب در پيشگاه حضرت حق مي نمودند كه نماز ايشان زبانزد خاص و عام بود و عظمت الهي در سراسر نماز بر وجودشان سايه مي افكند، رنگ مباركشان تغيير مي كرد و لرزه بر اندامشان مي افتاد.