امام صادق (ع) از پدرش امام باقر (ع) روايت كرده است كه پدرم علي بن الحسين (ع) به من فرمود: اي فرزند با پنج كس همنشين نشو و با آنها گفتگو و رفاقت نكن. گفتم: پدر جان آنها كيانند؟

به من فرمود:

1- با دروغگو همنشين نشو، زيرا كه او به منزله سرابي است كه دور را در نظرت نزديك و نزديك را در نظرت دور جلوه مي دهد.

2- از هم نشيني با فاسق و گنهكار بپرهيز، زيرا كه او به يك لقمه يا كمتر از آن تو را مي فروشد.

3- با شخص بخيل هم نشيني نكن. زيرا كه او مال خود را در سخت ترين نيازمندي هايت از تو دريغ مي دارد.

4- با احمق هم نشين نشو كه او مي خواهد به تو سود رساند ولي به واسطه حماقتش زيانت زند.

5- و مبادا با آن كس كه قطع رحم كند، رفاقت كني. [1] .

از همنشيني و همراهي با فاسدان به هر طريقي پرهيز نمائيم، چرا كه اين تصور غلط است كه انسان مي تواند با دوست فاسد و



[ صفحه 60]



فاسق بنشيند و از او اثر منفي نگيرد!! البته اگر انسان در برابر گناه و بيماريهاي رواني، بيمه و واكسينه شده باشد، مي تواند با آنها ارتباط برقرار كند و اين ارتباط، نه براي يكي شدن و همنشيني، بلكه براي هدايت و تاثيرگذاري مثبت در آنها مي باشد. [2] .

هشداري ديگر!

مسلما الگوهاي ديني كه جوانان و نوجوانان و ديگران را دعوت به پاكي، انسانيت، معنويت، عبادت و... مي كنند، بايد اول خودشان عامل به گفته هايشان باشند و اگر خلاف گفته هاي خود عمل كنند آثار منفي تربيتي بر افراد جامعه خواهد داشت. [3] .