ج: اولا جواب اين مسئله در احكام مي باشد و در آنجا بايد مورد بحث قرار بگيرد.

ثانيا چه اشكالي دارد كه پدر و مادر، فرزند خود را دعوت به نماز كنند و چه چيزي بهتر از اين دعوت مي تواند باشد؟

همانطور كه هر پدر و مادر عاقل و حكيم، فرزند خود را به تحصيل و به دست آوردن مدارج علمي دعوت و تشويق مي كند تا در آينده براي خودش و كشورش يك فرد مفيد باشد.

اين جزو آرزوي هر پدر و مادري بوده و هست و خواهد بود، نه تنها اشكالي ندارد، و بلكه از افتخارات به شمار مي رود.

ثالثا، دوست گرامي! پدر و مادر، امر نمي كنند، بلكه دعوت و ارشاد مي كنند به نماز.



[ صفحه 36]



نماز خواندن يك امر الهي است، كه خداوند واجب كرده است، مادر و پدر اگر از نماز نهي كنند لازم نيست كه فرزند از آنها اطاعت كند و نمازش را ترك كند، بلكه بايد نماز خود را بخواند.

و به عبارت ديگر اين بحث در نماز فقط نمي تواند باشد و بلكه روزه واجب و حج واجب و خمس واجب و زكات واجب و تمام واجبات ديگر همين طور است.

اين احكام از تعبديات است و نيازي به امر كسي ندارد، زيرا كه خداوند واجب كرده است.

شايد منظور شما از نمازها، نمازهاي مستحبي و روزه هاي مستحبي مي باشد، بلي، در امور مستحبي پدر مي تواند نهي كند، آنجا هم داراي شرايطي است. و دليل خاص خودش را دارد. دوست گرامي! جاي دارد از اين پدر و مادر تشكر كرد كه فرزندان خود را دعوت به نماز يعني بندگي خداوند مي كنند كه فرزندشان زير چتر خدا آينده اي پر از نور، و رستگاري داشته باشد. انشاء الله.