امام صادق عليه السلام (به يكي از ياران خود) فرمود: اي مسمع! چه مي شود كه هر گاه بر يكي از شما غمي از غمهاي دنيا وارد شد، وضو بگيرد و به جاي نماز خود برود و دو ركعت نماز بخواند و در نماز خدا را بخواند (از خداي تعالي بخواهد كه غم و اندوه او را بر طرف سازد)، مگر سخن خداوند را نشنيدي كه مي فرمايد: «و استعينوا بالصبر و الصلوة: از صبر و نماز ياري بجوئيد.»

شهيد ثاني رحمة الله روايت كرده است: هر گاه سختي و تنگي به خانواده ي پيامبر صلي الله عليه و آله وارد مي شد، آن حضرت ايشان را به خواندن نماز فرمان مي داد و آنگاه اين آيه را مي خواند:

«و أمر اهلك بالصلوة و اصطبر عليها: خانواده ات را به نماز فرمان بده، و بر انجام آن شكيبا باش.»



[ صفحه 311]