روايت است كه: اگر گرفتاري و اندوهي براي حضرت سجاد عليه السلام پيش مي آمد، تميزترين جامه هايش را مي پوشيد و وضو مي ساخت و به بام مي رفت و چهار ركعت نماز مي خواند. در ركعت اول حمد و سوره ي زلزلت، و در ركعت دوم حمد و سوره ي نصر، و در ركعت سوم حمد و سوره ي كافرون، و در ركعت چهارم حمد و توحيد را مي خواند. بعد سر به آسمان بر مي داشت و مي فرمود:



[ صفحه 271]



«خداوندا! تو را قسم مي دهم به اسمائي كه اگر بر درهاي بسته ي آسمان بخواني باز مي شود، و اگر براي گشاده شدن تنگي هاي زمين ها بخواني گشاده مي گردد، و به اسماء تو كه اگر براي مشكلات بخواني آسان گردد و به اسمائي كه اگر بر قبرها بخواني برانگيخته مي شود. بر محمد و آل او درود فرست و مرا حاجت روا باز گردان.»

حضرت زين العابدين عليه السلام فرمود: «به خدا، هيچ كس پس از اين عمل قدم برنمي دارد، مگر آن كه حاجت او روا مي گردد، ان شاء الله.»