حضرت ختمي مرتبت صلي الله عليه و آله و سلم روز يك شنبه دوم ذي القعده بيرون تشريف آورده فرمودند: «ايها الناس! كدام يك از شما اراده ي توبه كرده است؟»

عرض كردند: همه ي ما مي خواهيم توبه نماييم.

فرمود: «غسل كنيد و وضو بگيريد و چهار ركعت نماز و در هر ركعت يك مرتبه سوره ي حمد و سه مرتبه سوره ي



[ صفحه 248]



توحيد و يك مرتبه معوذتين (سوره هاي فلق و ناس) بخوانيد و بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار و ختم به «لا حول و لا قوة الا بالله العلي العظيم» بكنيد و بعد از آن بگوييد: «يا عزيز يا غفار! اغفرلي ذنوبي و ذنوب جميع المومنين و المؤمنات فانه لا يغفر الذنوب الا انت.»

و فرمود: «نيست هيچ بنده اي از امت من، كه اين عمل را انجام دهد، مگر اينكه منادي از آسمان ندا كند: اي بنده ي خدا! عملت را از سر بگير كه توبه ي تو مقبول است و گناه تو آمرزيده، و فرشته ي ديگر صدا كند از زير عرش: اي بنده! مبارك باد بر تو و بر اهل تو و ذريه ي تو، و ديگري صدا كند دشمنان تو از تو راضي خواهند شد در روز قيامت. و ديگري صدا كند كه: اي بنده ي ما! با ايمان مي ميري و دين از تو گرفته نخواهد شد و قبر تو گشاده و منور خواهد شد. و ديگري صدا كند كه: اي بنده! پدر و مادر تو از تو خشنود



[ صفحه 249]



خواهد شد، اگر چه غضبناك بوده باشند و پدر و مادر و ذريه ي تو بخشيده خواهند شد و خودت در دنيا و آخرت در وسعت روزي خواهي بود.

حضرت جبرئيل عليه السلام ندا مي كند: «من وقت مرگت با ملك الموت مي آيم و مهرباني مي كنم به تو. صدمه نمي زند به تو اثر مرگ و خارج مي شود روح تو از بدنت به آساني.»

عرض كردند: يا رسول الله! اگر كسي اين عمل را در غير ذي القعده به جا آورد، چطور مي شود؟

فرمود: «همان طور است كه وصف كردم.» و فرمودند: «اين كلمات را جبرئيل در معراج به من ياد داد.»