1- بلند خواندن حمد و سوره

2- مستحب است سوره ي اعلي در ركعت اول و سوره ي الشمس در ركعت دوم.

3- مستحب است اين كه نماز را بعد از گرفتن سه روز روزه بخوانند، يعني امام امر كند مردم را كه سه روز روزه بگيرند و آنگاه به صحرا روند براي نماز، به نحو سه روز روزه، روز اول روزه شنبه و آخرش دوشنبه باشد و يا روز



[ صفحه 220]



اول چهارشنبه و آخرش جمعه باشد.

4- مستحب است اين كه نماز باران پس از توبه ي مردم از گناهان به سوي خدا و بعد از تطهير اخلاق خود از صفات پست نفساني باشد.

5- بيرون رفتن امام جماعت همراه با نمازگزاران به صحرا، در نهايت وقار و آرامش و خشوع و حال نياز و انتخاب جايي تميز براي نماز، و داشتن حالتي نيازمندانه و ترحم انگيز، مثلاً پابرهنه بودن.

6- منبر را با خود به صحرا ببرند، مؤذن ها همراه مردم باشند، پيران و كودكان و چهارپايان را هم با خود ببرند، و بچه ها را از مادرانشان جدا سازند تا گريه ها و ضجه ها زياد شود و سبب نزول رحمت گردد.

7- پيش نماز، پس از نماز، رداي خود را دگرگون سازد، يعني قسمت راست را به سمت چپ و سمت چپ را به راست بگرداند و با صداي بلند صد مرتبه تكبير به طرف راست و صد بار تسبيح به سمت چپ بگويد و صد بار



[ صفحه 221]



حمد و شكر خدا بگويد، مردم هم همصدا با او ذكر بگويند و آنگاه دعا كند، مردم هم دعا كنند و آمين بگويند و بسيار تضرع و ناله نمايند.

8- بهتر است در دعاها، از آنچه از امام معصوم عليه السلام نقل شده استفاده شود؛ از جمله دعاي 19 در صحيفه سجاديه.

9- دعاي علي (ع) در مورد نماز باران.

10- چنانچه بعد از خواندن نماز با آن همه مقدمات دعاي ايشان مستجاب شد و باران باريد و سيراب شدند پس مطلوب حاصل است و اگر استجابت دعا به تاخير افتاد و باران نباريد دوباره و سه باره به صحرا برگردند و نماز بخوانند و از رحمت خداوند مايوس نشوند؛ چون براي پيغمبران گذشته هم چنين اتفاقي افتاده كه در بار اول باران نباريده و بار دوم يا سوم باريده.