1- روزه گرفتن نه روز اول اين دهه.

2- در هر شب از دهه ي اول ما بين نماز مغرب و عشاء دو ركعت نماز به جا آورد، در هر ركعت پس از حمد سوره ي توحيد و سپس اين آيه را بخواند:

«و واعدنا موسي ثلثين ليلة و اتممناها بعشر فتم ميقات ربه اربعين ليلة و قال موسي لأخيه هارون اخلفني في قومي و اصلح و لا تتبع سبيل المفسدين»

تا شريك ثواب حاجيان گردد، بدون اين كه از ثواب آنان چيزي كاسته شود.

«ما به موسي، سي شب مهلت داديم و ده شب ديگر بر آن افزوديم و ديدار با خدايش چهل شب كامل گرديد. موسي به هارون برادرش گفت: جانشين من در ميان قبيله ام باش، آرامش را برقرار ساز و پيروي از راه بدكاران مكن.»



[ صفحه 194]