اين نماز از مستحبات مؤكد است و از نمازهاي مشهور بين عامه و خاصه است. و از چيزهايي است كه پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم به پسر عموي خود هنگام بازگشت از سفرش به خاطر محبت و بزرگواري نسبت به او به ايشان عطا فرمود و از امام صادق عليه السلام است كه در روز فتح خيبر، هنگامي كه جعفر از حبشه آمد، پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم به او فرمود:



[ صفحه 76]



«آيا جايزه اي به تو ندهم؟ آيا بخششي به تو نداشته باشم؟ آيا به تو هديه اي نكنم؟.»

پس جعفر گفت: «چرا يا رسول الله!»

حضرت صادق عليه السلام فرمود: «مردم گمان كردند كه پيغمبر به او طلا يا نقره مي دهد، لذا گردن ها را كشيدند تا ببينند چه مي دهد.

پس پيغمبر به او فرمود: «چيزي به تو عطا مي كنم كه اگر آن را هر روز انجام دهي برايت از دنيا و آنچه در آن است، بهتر خواهد بود و اگر هر دو روز يك مرتبه بدان عمل كني خداوند گناه بين آن دو روزت را مورد مغفرت قرار مي دهد و يا اگر در هر جمعه يا هر ماه يا هر سالي عمل نمايي، خداوند گناه بين آنها را مي بخشد.

و با فضيلت ترين وقت خواندن نماز جعفر (طيار) روز جمعه هنگام بالا آمدن آفتاب است. مي توان آن را از نافله هاي شب يا روز حساب كرد كه هم براي او از نوافلش حساب شود و هم نماز جعفر (طيار)، كما اينكه در روايت



[ صفحه 77]



آمده است، پس با نماز جعفر نافله نماز مغرب را مثلاً نيت مي كند.»