در روايتي وارد شده است كه: «اگر يك نفر به امام جماعت اقتدا كند هر ركعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز دارد، و اگر دو نفر اقتدا كنند، هر ركعتي ثواب ششصد نماز دارد و هر چه بيشتر شوند ثواب نمازشان بيشتر مي شود تا به ده نفر برسند و عده ي آنان كه از ده گذشت، اگر تمام آسمان ها كاغذ و درياها مركب و درخت ها قلم و جن و انس و ملائكه نويسنده شوند، نمي توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند.»



[ صفحه 48]



مستحب است كه نمازهاي واجب خصوصاً نمازهاي شبانه روزي به جماعت خوانده شود و در نماز صبح و مغرب و عشاء، خصوصاً براي همسايه ي مسجد و كسي كه صداي اذان مسجد را مي شنود بيشتر سفارش شده است.

مستحب است انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اول وقت كه فرادي، يعني تنها خوانده شود بهتر است، و نيز جماعتي را كه مختصر بخوانند، از نماز فرادي كه آن را طول بدهند بهتر مي باشد.

وقتي كه جماعت برپا مي شود، مستحب است كسي كه نمازش را فرادي خوانده، دوباره با جماعت بخواند و اگر بعد بفهمد كه نماز اول باطل بوده، نماز دوم او كافي است.

در زمان پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم هرگاه افراد نماز جماعت كم مي شدند آن حضرت به جستجوي افراد مي پرداخت و مي فرمود: «شركت در نماز صبح و عشاء بر منافقان از هر چيز سنگين تر است.»



[ صفحه 49]