اميرالمؤمنين علي عليه السلام فرمود:

«مردم در نماز جمعه، در سه رتبه قرار دارند: نخست: كساني كه نماز جمعه مي روند قبل از شروع خطبه ها توسط امام و با شروع آن، بدان با خاموشي و آرامش خاطر گوش مي سپارند، بنابراين، اين عمل آنها كفاره ي گناهان آنها تا جمعه ي ديگر است، به



[ صفحه 36]



اضافه ي سه روز؛ چه اين كه خداي متعال فرموده است: «كسي كه حسنه اي به جاي آورد، پاداش آن ده چندان است.»

دسته ي دوم: كساني هستند كه حضورشان بي هدف و با دو دلي و بيهودگي و انگيزه هاي ديگري غير از امتثال فرمان خداي متعال است. بهره ي اينها از نماز جمعه، همان جست و خيزها و نيل به چيزهايي است كه آنها را به نماز جمعه كشانيده است.

سومين گروه، كساني مي باشند كه همزمان با خطبه هاي امام در صفوف نمازگزاران حاضر مي شوند و به درك نماز جمعه با امام نايل مي گردند، و چيزي از خداي متعال مسئلت مي نمايند، و خداي متعال اگر بخواهد به او عطا فرموده و گرنه او را محروم مي سازد.»



[ صفحه 37]