شهيد ثاني (ره) نقل مي كند: برخي از مردان خدا هنگامي كه يك نماز جماعت از آنها فوت مي شد، آن شب را تا صبح احيا مي كردند (و به عبادت مي پرداختند) تا شايد فضيلت نماز جماعت را خداوند به آنها عنايت فرمايد.