1- اصل فرمان نماز با جماعت است، اساس دين اجتماع است و انزوا و گوشه نشيني محكوم است.

2- دعوت خداوند به اقامه ي نماز و پرداخت



[ صفحه 16]



زكات و شركت در نماز جماعت است.

3- پس از ذكر اقامه ي نماز مجددا امر به ركوع با ركوع كنندگان كرده كه نشانه ي اهميت نماز جماعت است.

4- ركوع از اجزاي مهم در نماز جماعت است چون از نماز جماعت تعبير به ركوع شده است.

5- رسول الله (ص) و علي بن ابي طالب (ع) از مصاديق ركوع كنندگان هستند.

6- اقيمو الصلوة؛ نماز را به پا داريم، يعني تنها خودتان نمازخوان نباشيد؛ بلكه چنان كنيد كه آيين نماز در جامعه انساني برپا شود و مردم با عشق و علاقه به سوي آن بيايند.

7- بعضي از مفسران گفته اند تعبير به «اقيموا» اشاره به اين است كه نماز شما تنها اذكار و اوراد نباشد؛ بلكه آن را به طور كامل به پا داريد كه بهترين ركن آن توجه قلبي و حضور دل در پيشگاه خدا و



[ صفحه 17]



تأثير نماز در روح و جان آدمي است.

در حقيقت در آيه به دستور اشاره شده

1- نخست پيوند فرد با خالق (نماز) مي باشد.

2- سپس پيوند با مخلوق (زكات).

3- سرانجام پيوند دسته جمعي همه ي مردم با هم در راه خدا.

- در حقيقت در اين سه دستور اخير نخست پيوند.

- امر خداوند به هماهنگي و وحدت بندگان در پرتو عبادت جمعي است.

- نماز جماعت در رشد و تعالي انسان تأثير دارد.