خانم صديقه مصطفوي (دختر امام) مي گويد: امام از يك ساعت به نماز مرتب به ساعت نگاه مي كردند. گويي در اشتياق نماز لحظات برايشان سخت مي گذشت. بسيار مقيد به وقت نماز و آداب آن بودند. مثلا شانه كردن محاسن، معطر كردن و بستن عمامه و غيره.



[ صفحه 56]