لقمان حكيم به فرزندش مي گفت:

«فرزند عزيزم! مبادا خروس از تو هشيارتر و به اوقات نماز از تو مراقب تر باشد! آيا نمي بيني كه به هنگام هر نماز، رسيدن وقت آن را اعلام مي كند و سحرگاهان به آواي بلند ندا سر مي دهد در حالي كه تو در خوابي؟!»