حجة الاسلام و المسلمين مسعودي مي گويند:

مكرر مي شد كه صبح تا ظهر خدمت امام در اتاق مي نشستيم و امام تا سر ظهر مطالعه مي كردند و يك كلمه حرف نمي زدند مگر اين كه از ايشان سؤالي مي شد كه به اندازه سؤال جواب مي دادند و جز اذان هيچ چيز مانع مطالعه ايشان نمي شد.



[ صفحه 17]



الله اكبر اذان كه شنيده مي شد، امام قلم را زمين مي گذاشتند و آماده نماز مي شدند.