ابوبرده مي گويد: در محضر رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم بوديم و نماز جماعت را به امامت آن حضرت خوانديم، آن حضرت پس از نماز با شتاب برخاست و خود را به در مسجد رسانيد و دست خود را بر روي آن در نهاد و فرمود:

«اي كساني كه با زبان اظهار اسلام مي كنيد! ولي ايمان در قلب شما راه يافته است، از عيبجويي و ذكر بدي مؤمنان بپرهيزيد: «فانه من تتبع المؤمنين



[ صفحه 61]



تتبع الله عورته و من تتبع الله عورته فضحه و لو في جوف بيته؛

زيرا هر كس درصدد عيبجويي مؤمنان باشد، خداوند عيوب او را دنبال كند، و هر كس از خدا عيبجويي كند، او را رسوا گرداند، اگر چه (عيب او) در كنج خانه و نهاني باشد.»