امام علي عليه السلام به سوي مسجد روانه شد، طبق معمول دو ركعت نماز خواند و سپس بالاي بام رفت تا اذان بگويد، با صداي بلند اذان گفت كه



[ صفحه 56]



صدايش به گوش تمام ساكنان كوفه مي رسيد، پس از بام پايين آمد و به محراب رفت و مشغول نماز نافله ي صبح شد. وقتي كه خواست سر از سجده ي اول ركعت اول بردارد، ابن ملجم لعين شمشير را بر فرق مقدس آن حضرت زد و آن امام را در حال عبادت و خواندن نماز شهيد نمود. چه زيباست كه انسان در حال عبادت شهيد شود و بگويد: «فزت و رب الكعبه» آري! فقط آنهايي اين را مي گويند كه مي دانند رستگاري واقعي چيست!!