دو مرد وارد مسجد شدند: يكي عابد و ديگري فاسق بود. هر دو در حالي از مسجد خارج شدند كه مرد فاسق درستكار و مرد عابد فاسق شده بود؛ زيرا عابد در حالي كه به عبادت خود مغرور بود به مسجد آمده و همواره در همين فكر به سر مي برد و



[ صفحه 55]



از عبادت خود راضي بود، ولي مرد فاسق به ندامت بر فسق و تباهي خويش و طلب آمرزش از خدا به خاطر گناهانش مي انديشيد.