روزي رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم در مسجد مدينه، نماز ظهر مي خواند، علي عليه السلام نيز حاضر بود، فقيري وارد مسجد شد، و از مردم خواست كه به او كمك كنند، هيچ كس به او چيزي نداد.



[ صفحه 24]



دل فقير شكست و عرض كرد: «خدايا! گواه باش كه من در مسجد رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم درخواست كمك كردم؛ ولي هيچ كس به من كمك نكرد.»

در اين هنگام علي عليه السلام كه در ركوع نماز بود، با انگشت كوچكش اشاره كرد، فقير جلو آمد و با اشاره ي علي عليه السلام، انگشتر علي عليه السلام را بيرون آورد و رفت.

رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم پس از نماز به خدا متوجه شد و عرض كرد: پروردگارم! برادرم موسي از تو تقاضا كرد: «رب اشرح لي صدري - و يسرلي امري - و احلل عقدة من لساني يفقهوا قولي و اجعل لي وزيرا من اهلي - هارون اخي - اشدد به ازري - و اشركه في امري؛

سينه مرا گشاده دار، كار مرا آسان كن و گره از زبانم بگشا، تا سخنان مرا بفهمند، و وزيري از خاندانم براي من قرار بده، برادرم هارون را، به



[ صفحه 25]



وسيله ي او پشتم را محكم گردان، و او را در كار من شريك كن.»

پس از اين پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم عرض كرد:

«اللهم اشرح لي صدري - و يسرلي امري - و اجعل لي وزيرا من اهلي، عليا، اشدد به ازري -

«پروردگارا! سينه ي مرا گشاده دار - كار مرا آسان گردان، و وزيري از خاندانم برايم قرار بده كه (علي) باشد، به وسيله ي او پشتم را محكم كن.»

هنوز سخن پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم به پايان نرسيده بود كه جبرييل نازل شد و اين آيه (55 سوره ي مائده) را نازل كرد: «انما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلوة و يؤتون الزكوة و هم راكعون؛

سرپرست و رهبر شما، تنها خداست و پيامبر او،و آنها كه ايمان آورده اند و نماز را برپا مي دارند و در حال ركوع، زكات مي پردازند.»



[ صفحه 26]



به اين ترتيب، ولايت و رهبري علي عليه السلام پس از پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم از سوي خدا اعلام گرديد.