(اين كتاب اقتباس و ترجمه ي بخشي از كتاب ارزشمند «اجماعيات فقه الشيعه» تأليف: محقق فقيه حضرت آيت الله حاج سيد اسماعيل مرعشي مي باشد.)

بسم الله الرحمن الرحيم

يكي از عباداتي كه در اسلام داراي ابعاد مختلف است، و در عين آنكه عبادت است، جنبه ي اجتماعي، سياسي و فرهنگي دارد، نداي ملكوتي اذان مي باشد، كه جايگاه آن در اسلام، بسيار رفيع و ارجمند است.

اذان - در رابطه با نماز - بر دو گونه است: 1- اذان اعلامي 2- اذان قبل از نماز.

اذان اعلامي؛ پنج نوبت در هر شبانه روز، و سه نوبت در محيط هاي ما شعار و تلقين هر شب و روز است كه با تكبير شروع شده و با تهليل و نفي هر گونه معبودهاي باطل و اثبات معبود حق پايان مي يابد، و به جاي بوق و كرنا، شيپور و ناقوس، مفاهيم عالي اعتقادي را تعليم داده، و مردم را به اجتماع و وحدت و يكپارچگي و عبادت با شكوه نماز با صفهاي به هم فشرده دعوت مي نمايد، اذان مكتبي است كه انسانها را براي ورود به مكتبي بزرگتر فرا مي خواند، و فرهنگي است كه مقدمه و زمينه ي فرهنگي والاتر خواهد شد.

اذان قبل از نماز؛ همان اذاني است كه قبل از اقامه ي نماز، گفته مي شود، و پس از آن بدون درنگ، اقامه ذكر مي گردد.



[ صفحه 5]