امام صادق عليه السلام فرمود: «و الله انه ليأتي علي الرجل خمسون سنة ما قبل الله منه صلاة واحدة، فاي شي ء أشد من هذا، و الله انكم لتعرفون من جيرانكم و أصحابكم من لو كان يصلي لبعضكم ما قبلها منه لأستخفافه بها، ان الله لا يقبل الا الحسن فكيف يقبل ما استخف به؛ به خدا سوگند، ممكن است پنجاه سال بر انسان بگذرد و خداوند يك نماز از او نپذيرد و چه چيزي سخت تر از اين است، سوگند به خدا كه شما از همسايگان و ياران خويش كسي را مي شناسيد كه اگر براي يكي از شما نماز بگزارد به سبب سبك شمردنش آن را نمي پذيرد و خداوند جز خوب را قبول نمي كند و چگونه ممكن است چيزي را كه خفيف شمرده شده است بپذيرد؟» [1] .