نماز جماعت در ميان مسلمانان ايجاد يگانگي و محبت و برادري مي كند و از همه ي افراد «توده اي متراكم و فشرده» به وجود مي آورد، زيرا وقتي كه همه دسته جمعي در برابر خدا قنوت مي خوانند و سجود مي كنند و به ركوع مي روند، دل هايشان به يكديگر نزديك مي شود و اين احساس در آنها بيدار



[ صفحه 39]



مي شود كه همه برادرند. از اين گذشته نماز جماعت اين خاصيت را دارد كه آنها را بر اطاعت فرمانروايي از ايشان كه خود انتخاب كنند مجهز و آماده مي سازد و آنها را براي رعايت نظم و انضباط آماده ساخته و محافظ در اوقات تربيت مي كند و حس همدردي و ائتلاف و انس و همكاري به وجود مي آورد، و ملاحظه مي كنيد كه همه ي افراد چه غني و چه فقير و چه صغير و چه كبير؛ چه بالاترين و چه نازل ترين فرد، پهلو به پهلوي يكديگر مي ايستند، آنگاه ديگر نه اشرافي وجود دارد و نه غير اشرافي و نه رفيعي و نه وضيعي، اينها قسمت مختصري است از منافعي كه نماز براي شما دربر دارد نه براي خداي شما، و خداي متعال نيز نماز را فقط براي مصالح خودتان واجب كرده است، و اينكه براي ترك نماز بر شما خشم مي كند نه از اين جهت است كه به او ضرري وارد مي شود، بلكه از آن جهت است كه شما بر خود ظلم مي كنيد.