نمازگزار اهل كار است.

نمازگزار اهل تلاش است.

نمازگزار دنبال غذاي حلال است.

نمازگزار به كار ارزش مي دهد.

نمازگزار براي پيشرفت توليد در جامعه تلاش مي كند.

نمازگزار عمرش با بركت است.

نمازگزار از كارش كم نمي گذارد.

نمازگزار در محيط كارش فقط خدا را ناظر مي داند.

نمازگزار وجدان كاري دارد.

نمازگزار شروع كارش با نام خداست.

نمازگزار در مقابل دستمزدش بيشتر كار مي كند.

نمازگزار اول وقت سر كار مي آيد.

نمازگزار خير رسان است.

نمازگزار در محيط كارش اهل ذكر است.

نمازگزار اهل بصيرت است.

نمازگزار در محيط كارش با آرامش است.



[ صفحه 23]



نمازگزار دلش با خداست.

نمازگزار در محيط كارش با وضو است.

نمازگزار در محيط كارش دروغ نمي گويد.

نمازگزار در محيط كارش از غيبت و تهمت، سوءظن و سخن چيني فرار مي كند.

نمازگزار اخلاق حسنه را در محيط كارش رعايت مي كند؛ چون كه اخلاق خوب سبب ارتقاء كار است.

نمازگزار اول وقت نماز دست از كار مي كشد.

نمازگزار نظافت را در محيط كارش رعايت مي كند.

نمازگزار اهل اسلام است، هنگام ورود در محيط كارش سلام مي دهد.

نمازگزار اهل تفكر است، در حين كار با تفكر كارش را پيش مي برد.