من نمازم: برگزاركننده من، نصيحت كننده و نصيحت پذير است؛ چنانچه خدايم فرمود: «افراد مؤمن (از زن و مرد) سرپرست يكديگر هستند بايد يكديگر را امر و نهي كنند و به معروف تشويق نموده و از بدي ها باز دارند و نماز بپا دارند و زكات بپردازند و خداوند و پيامبر خداوند را فرمانبرداري كنند اينها مورد رحم خداوند قرار خواهند گرفت؛ زيرا خداوند صاحب عزت و حكمت است و به افراد مؤمن وعده بهشت هايي داده كه در آن جاويدان هستند و منزل هاي بسيار پاكيزه و بهشت هاي عدن دارند، رضوان و خشنودي خدا براي آنها از هر چيز بزرگ تر و لذت بخشتر است و آن رستگاري (بي نظير) است. [1] .



[ صفحه 45]