من نمازم: كه دشمنان شعيب (ع) از من وحشت داشتند و به شعيب گفتند آيا نمازت به تو دستور مي دهد كه ما دست از طريق پدرانمان برداريم و يگانه پرست شويم؟ و آنچه درباره انفاق كردن از اموال مي گويي گوش كنيم (و كم فروشي نكنيم). [1] .

توضيح: قوم شعيب (ع) مي دانستند كه اقوال و افعال نماز مختص خدا و پرستش او هست از ذكر گفتن و ركوع و سجده، كلا يگانگي خدا و نفي كردن شرك مطرح مي باشد و انحصار در ربوبيت دارد و بت پرستي و كارهاي ديگر آنها زير سؤال مي رود.

[ صفحه 40]

[1] قالوا يا شعيب اصلاتك تأمرك ان نترك ما يعبد آبائنا او ان نفعل في اموالنا ما نشاء (هود، 90).