من نمازم: و خدايم نمازگزار را به تمسك به قرآن توصيه كرده و فرموده: آنها كه به كتاب خداوند تمسك مي نمايند و نماز را بپا مي دارند به راه اسلام قدم برداشته اند و ما اجر افرادي كه در مسير اصلاح قدم برمي دارند ضايع نمي كنيم. [1] .

توضيح: لازمه تمسك كردن به كتاب خدا اين است كه آن را بفهمند و تفسير كنند و فهم و تفسير آن با دانستن روايات صحيح



[ صفحه 35]



است پس براي نمازي كه موجب تكامل است تحصيل علم و آگاهي لازم مي باشد و آن علم و آگاهي بايد با قرآن و اسلام همسو باشد؛ هر چه معارف انسان از جهان بيشتر و عميق تر باشد درجات نماز بالاتر است «انما يخشي الله من عباده العلماء».

نمازگزار نبايد خيال كند نماز خشك و دور از معارف و اخلاق و عقائد صحيح، كمال و سعادت واقعي مي آورد، اگر نماز با جهل و يا اغراض نفساني همراه شد خطرآفرين خواهد بود خوارج نهروان نمونه نمازگزاران و حج كنندگان و عابدان جاهل و مغرض مي باشد كه هيچ سودي از نمازشان نبردند بلكه نمازشان باعث غرور و كبر بيشتر آنها شد و با بزرگترين عنصر انسانيت، يعني اميرمؤمنان كه سر تا پا نماز حقيقي بود مبارزه كردند و او را به شهادت رساندند.



[ صفحه 36]