من هستم كه بدون حضور من شفاعت ممكن نيست؛ چنانچه خدا فرمود: «هر فردي در گرو كارهاي خود هست مگر آن كه عمل او بتواند او را رهايي بخشد همانند اصحاب يمين».

آنها در بهشت ها هستند و از آنها كه در گرو اعمال بد خود هستند، سؤال مي كنند چه چيز باعث شد كه اينجا به عذاب افتاديد.

جواب گويند: ما از نمازگزاران نبوديم و حق مسكين را نداديم و با هر دعوت ولو باطل همراهي مي كرديم و روز قيامت را نمي پذيرفتيم (آن را تكذيب مي كرديم و قبل از مرگ موفق به توبه كردن و جبران گذشته نشديم).

[ صفحه 31]

بنابراين شفاعت شفاعتگران نيز سودي به آنها نمي بخشد». [1] .

به روز حشر كه برپا شود حساب و كتاب

شفيع و منجي و راه برائت است نماز

[1] كل نفس بما كسبت رهينة الا اصحاب اليمين في جنات يتسائلون عن المجرمين ما سلككم في سقر قالوا لم نك من المصلين و لم نك نطعم المسكين.... (مدثر، 23).