هفتمين اجلاس سراسري نماز

اروميه 1376



[ صفحه 51]



بسم الله الرحمن الرحيم

در ميان مجموعه وظايف خطيري كه با استقرار حاكميت الهي در نقطه اي از زمين، بر دوش مؤمنان و بندگان زبده خداوند قرار مي گيرد، قرآن، اقامه ي نماز را شأني ويژه بخشيده و آنرا در صدر فهرست، جاي داده است:

«الّذين اِن مَكَّناهُم فِي الاَرضِ أقامُوا اَلصَّلوةَ...»

اگر برپا داشتن نماز در ميان مردم، نقشي بنياني نمي داشت و همچون پايه ي استواري براي پيشبرد هدف هاي بزرگ نظام اسلامي به شمار نمي آمد، چنين تأكيد بليغي بر اهميت نماز نمي شد.

حقيقت آن است كه نماز با نقش عظيم تربيتي، با تأثير شگرف در ايجاد آرامش و سكينه ي قلبي مؤمنان، با دميدن روح توكل و تقوا و اخلاص در نمازگزار، با ايجاد فضاي



[ صفحه 52]



تقدس و معنويت در پيرامون نمازگزار كه موجب دوري او و ديگران از گناه است، و با درسهاي معرفتي گوناگون كه در الفاظ و اذكار آن نهفته است، بسي بيش از صرفاً يك وظيفه ي شخصي، و در واقع داراي نقش كليدي در اداره ي فرد و جامعه است. تأكيدهاي بليغي كه برگزاردن اين واجب شده؛ و حتي پدر و مادر موظف شده اند كه فرزند خود را از دوران كودكي با آن مأنوس سازند، در ميان همه ي واجبات ديني، بي نظير است، و اين به خاطر نقش استثنائي نماز در تنظيم انگيزه هاي رواني فرد و تأمين فضاي مساعد براي تحمل بارهاي سنگين وظيفه، در جامعه است. با توجه به همه ي اين جهات، به حق بايد نماز را برترين اعمال دانست و صلاي «حَي َّ عَلي خَيرِالعَمَل» را در بانگ نماز، سخني حكمت آميز به حساب آورد. نماز است كه مايه هاي لازم ايثار و گذشت و توكل و تعبد را كه پشتوانه ي حتمي واجبات پرخطر و دشوار همچون جهاد و نهي از منكر و زكات است، در روح آدمي پديد مي آورد و او را شجاعانه بدان ميدان ها گسيل مي دارد. هنگامي كه به خاطر هجوم دشمن، فريضه ي جهاد اهميت مي يابد، يا بر اثر دشواري زندگي قشرهايي از مردم، فريضه ي زكات و انفاق، همه را مخاطب مي سازد، يا به اقتضاي تلاش دشمن در عرصه ي فرهنگ و



[ صفحه 53]



اخلاق، امر به معروف و نهي از منكر، واجب همگاني مي شود، در همه ي اين شرائط، نماز، نه فقط از شأن «خيرالعملي» فرو نمي افتد، بلكه به مثابه ي پشتوانه ي روحي و معنوي همه ي مجاهدت ها و ايثارها و خطرپذيري ها، بر اهميت آن افزوده مي شود.

امروزه با سيطره ي نظم ماشيني بر همه ي جامعه هاي بشري، انسان و انسانيت ها سخت در فشارند. آحاد بشر در چنين نظمي ناگزيرند آهنگ زندگي فردي و اجتماعي را، با نواخت سنگين و روح گداز ماشين، همسان و يك آهنگ كنند. رحم و مروّت و گذشت و ايثار و بسي ارزش هاي اخلاقي ديگر، در اين همنواختي است كه كم تأثير و بي رنگ مي شود، و خانواده و اخلاق همزيستي مهرآميز خانوادگي، در چنين وضعي است كه پايمال و منهدم مي گردد. از دهها سال پيش دلسوزان و تيزبينان، حتي در قلب محيط تمدن صنعتي و ماشيني، اين خطر را احساس كرده و هشدار داده اند، و با تأسّف، هنوز ميليون ها انسان ـ به ويژه جوانان كه احساسات لطيف تر و روحيه ي آسيب پذيرتر دارند ـ در اين بلاي بزرگ همچنان بي دفاع و بي علاج اند.

نياز به رابطه ي معنوي با خداوند رحيم و كريم، بدين



[ صفحه 54]



جهت امروز براي مردم دنيا از هميشه حادتر و جدي تر است و نماز برترين و كارآمدترين وسيله براي تأمين اين نياز است. بشريت امروز به نماز خالص و كامل و پرشور اسلامي، از هميشه نيازمند تر است و شما مسؤولان امر ترويج نماز، بايد به كمك الهي بتوانيد، نه فقط نسل رو به رشد و بالنده ي جوان كشورمان، بلكه همه ي جانهاي نيازمند و كام هاي تشنه ي بشر متحير در سراسر جهان را، اشباع كنيد و از سرچشمه ي فياض نماز بهره مند سازيد.

اينجانب ضمن تقدير از زحمات شما عزيزان كه سال به سال، گسترده تر و بارآورتر مي شود، شما و ديگر مسؤولان و همه ي ملت عزيز را به نكات زير توصيه مي كنم:

1ـ آشنايان با معارف اسلامي، شأن نماز و روح و محتوا و گستره ي تأثير آن را در جان فرد و مجتمع را با شيوه هاي رسا، تبيين كنند، و به ويژه هنرمندان براي اين مقصود از ابزار كارآمد هنر بهره بگيرند.

2ـ پدر و مادرها، كودكان و نوجوانان را با صورت و معناي اين فريضه آشنا سازند و اگر بايد از ديگران كمك گرفت، كتابهاي شيرين و آسان فهم را براي كودكان خود بخوانند.

3ـ معلمان مدارس در هنگام نماز، نوجوانان پسر و دختر



[ صفحه 55]



را به حضور در نمازخانه هاي مدارس تشويق كنند و خود پيش از همه به نماز بشتابند.

4 ـ مسؤولان پرورشي مدارس، نماز را در رأس برنامه هاي پرورشي به شمار آورند.

5ـ مسؤولان ورزش كشور، محيط ورزش را با يادآوري و اقامه ي نماز، روح بخشند و در تعيين وقت مسابقات ورزشي، ساعت نماز را فارغ و زمين و زمان را آماده ي برگزاري نماز كنند.

6ـ برنامه ريزان حركت رسانه هاي سفري مانند قطار و هواپيما و غير آن، حفظ وقت و امكان نماز مسافران را در برنامه ريز ها در نظر بگيرند.

7ـ ائمه ي محترم جماعات، مساجد را از هميشه فعال تر كنند و آموزش ترجمه و مفهوم و روح نماز را به شكل نوين و جذاب، در برنامه هاي خود بگنجانند.

8 ـ نويسندگان كتب معارف دبيرستان ها و دانشگاه ها، نماز را از موضوعات مورد بحث آن كتابها قرار دهند و در آن، بحث هاي عالمانه و عميق را در اين باره مطرح سازند.

9ـ جوانان عزيز، دقائق معدود نماز را فقط براي نماز بگذارند و در طول نماز، تا آنجا كه مي توانند با تمركز و حضور قلب، مايه ي زندگي بخش ذكر و تضرع را براي جان



[ صفحه 56]



و دل نيازمند خويش تأمين كنند.

10ـ همگان، نماز را كه داروي شفابخش روح و مايه ي صفا و آرامش و نورانيت است، بر همه ي كارهاي ديگر مقدم دارند و در هيچ شرايطي خود را از آن محروم نسازند و هرگز به بهانه ي مشغله و گرفتاري، اين حضور رهائي بخش در محضر آفريدگار رحيم و كريم و عزيز را از دست ندهند.

خداوند فيض نماز را بيش از پيش بر اين ملت مؤمن و نمازگزار، ارزاني فرمايد.

والسلام عليكم و رحمة الله

سيد علي خامنه اي

7/7/1376



[ صفحه 57]