مقدسي (م 380 ه) در كتاب «احسن التقاسيم في معرفة الأقاليم» در ضمن سخن از سرزمين سند مي نويسد:

ملتان مانند منصوره ليكن آباد است؛ ميوه هاي فراوان ندارد ولي نرخ ها پايين [و كالاها ارزان] مي باشد؛ سي من نان يك درهم، سه من فانيد يك درهم، شهري زيباست مانند خانه هاي سيراف [1] از چوب هاي ساج در چند طبقه؛ زنا و شراب خواري ميانشان رواج ندارد، و اگر كسي را بيابند كه اين كار را مي كند او را مي كشند يا حد مي زنند؛ و در داد و ستد دروغ نمي گويند، و پيمانه را كم نمي دهند و از وزن نمي كاهند؛ غريبان را دوست مي دارند؛ بيشتر آنها عرب اند، آب آشاميدني شان از نهر گوارايي است، خير [و امكانات زندگي] در اين شهر فراوان است و تجارت خوب و نيكو، و نعمت ها فراوان و پادشاهان عادل؛ در بازارها زن زينت كرده [و آرايش شده] ديده نمي شود، و كسي آشكارا از آن سخن نمي گويد...

اهل ملتان شيعه اند، در اذان حيعله سوم را مي آورند و اقامه را دو تا دو تا مي گويند، روستاها از فقهاي حنفي تهي نيست؛ ليكن مالكي و معتزلي و حنبلي در آنها وجود



[ صفحه 391]



ندارد. اينان بر راه راست اند و بر شيوه اي پسنديده، و صلاح و پاك دامني؛ خدا آنان را از غلو و افراط و عصبيت و آشوب و فتنه ايمن سازد. [2] .