اذان و بيماري


يكي از موالي [بندگان آزاد شده] امام صادق عليه السلام در حالي كه بيمار و بد حال بود نزد آن حضرت آمد. امام عليه السلام به او فرمود چه شده، تو را رنگ پريده و بدحال مي بينيم؟ گفت: فدايت شوم، يك ماه است كه به شدت بيمار و ناتوانم، تب بدنم قطع نمي شود، به هر چه رفيقان برايم توصيف كردند خود را معالجه كردم، سودي نبخشيد.

امام صادق عليه السلام به او فرمود: دكمه هاي پيراهنت را بگشاي، و سر در گريبان فرو بر و اذان و اقامه بگو، و سوره حمد را هفت مرتبه بخوان. گفت: چنين كردم، پس گويا كه از بند رها شدم. [1] .

عجلوني در كشف الخفاء از فقيه محمد سيابا - به حكايت خودش - روايت مي كند كه، بادي وزيد و سنگ ريزه اي به چشم او رفت و از بيرون آوردن آن درماند، و درد شديدي او را فراگرفت؛ چون شنيد مؤذن مي گويد: «أشهد أن محمدا رسول الله، آن را به زبان آورد، پس سنگ ريزه فوري بيرون آمد. [2] .


پاورقي

[1] طب الأئمة عليهم السلام: 52؛ بحارالانوار 89: 235، و جلد 92: 21.

[2] كشف الخفاء 2:206-207.


بازگشت