در كشف الغمة شعراني به نقل از كعب الأحبار آمده است كه پيامبر فرمود: چون آدم به سرزمين هند فرود آمد وحشت كرد، جبرئيل نازل شد اذان را خواند وحشت او از بين رفت. پس جبرئيل گفت: الله اكبر الله اكبر، أشهد أن لا اله الا الله، دو مرتبه، أشهد أن محمدا رسول الله، دو مرتبه، آدم پرسيد: محمد كيست؟ پاسخ داد: آخرين پيامبر از فرزندان تو [1] .

علي بن برهان الدين حلبي در سيره اش مي گويد: از چيزهاي غريبي كه درباره ي



[ صفحه 46]



آغاز اذان است، روايت ابونعيم در «الحلية» است - با سندي كه در آن افرادي ناشناخته اند - اين روايت چنين است: زمان هبوط آدم از بهشت، جبرئيل برايش اذان داد. [2] .

آن گاه حلبي گويد: به اين روايت آنچه را در «الخصائص الصغري» آمده مي توان دريافت كه مي گويد: «نام پيامبر در اذان، در عهد آدم و در ملكوت اعلا رقم خورده است»؛ و داناي حقيقي خداست. [3] .

آنچه گذشت نظر اهل سنت درباره آغاز اذان بود. در فصل بعد با نظر اهل بيت، در قضيه ي شروع تشريع اذان، آشنا خواهيم شد.



[ صفحه 47]