نصرالله مرداني



روي گلدسته ها گل «الله»

مي شكوفد سحر به بانگ اذان



پر گشايد به عالم ملكوت

مرغ جان با تلاوت قرآن



---



مي گريزد چو بيند اهريمن

پرچم باشكوه «بسم الله»





[ صفحه 40]





مي زدايد ز دل سياهيها

نغمه «لااله الا الله»



---



مي رود با طلوع اختر صبح

نور سرمد در آسمان اميد



مي كند عاشقانِ حق مدهوش

عطر جانبخش گلشن توحيد



---



معبد سينه ها كند روشن

آفتاب طلائي ايمان



بشكفد در كوير خاطره ها

«قل هوالله»، غنچه سبحان



---



سوي مسجد فرشتگان به نماز

از فراز ستارگان آيند



روي لبهايشان گل «الحمد»

سر به درگاه كبريا سايند





[ صفحه 41]