مقدمه


بسم الله الرّحمن الرّحيم

زبان شعر، زبان احساس و عاطفه انساني است كه اگر با عقل و انديشه درآميزد ماندگارترين اثر را در پهنه ي فرهنگ و ادب خلق مي كند. نماز از بُعدي بيان احساس نياز انسان است واز بُعد ديگر خردورزي او در التجاء و پناه جويي از قدرت مطلق و سپاسگزاري از مُنعم. شاعر مسلمان وقتي ادراك مؤمنانه خويش را با ظريف انديشي و ذوق همراه مي كند، زورق خيال خود را با پاروي عاطفه به ساحل و كرانه ايمان مي راند. درياي بندگي پر موج است، جست و خيز، پرشتاب او همراه با مهابت و سنگيني حادثه، اميد به مقصد رسيدن او را نيز محكمتر مي سازد. آب روان، اشك چكيده بردامن، دست آويختن به دستگيره ايمان، شبنم نشسته بر برگ گل، سجاده گشوده بر جاده وصال همه و همه تعابير شاعرانه اي است كه با پشتوانه حقيقت، استحكام يافته اند.

اين دفتر گزينه ي سروده هاي شاعران با ايماني است كه در يم خروشان بندگي تر دامن گشته اند و نَم چكان آنرا به گلوي تشنه ما فشرده اند. در اين گزينش، همت شاعر متعهد و ارجمند جناب آقاي «محمد علي مرداني» ستودني است.

شاعري متعهد و مسئول كه در بزم و رزم، زبان را به تعهد گشود واژگان ايمان را سرود و آنگاه كه دست به گزينش آثار هم سلكان باز كرد باز در مسلك خويش متعهدانه، مذهب بندگي حق را انتخاب كرد. اجرش با خداي صاحب نماز و راهش پردوام در ميان اهل نياز.

دكتر محمديان

معاون تحقيق و تأليف



[ صفحه 8]




بازگشت