محمد بن عمران از امام صادق عليه السلام مي پرسد: يابن رسول الله به چه علت نماز جمعه و مغرب و عشاء و صبح بلند خوانده مي شود؟ و قرائت نماز ظهر و عصر آهسته خوانده مي شود؟ و چرا در ركعت سوم و چهارم تسبيحات اربعه افضل از حمد است؟

حضرت امام صادق عليه السلام در پاسخ محمد بن عمران فرمود:

پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله هنگامي كه به معراج رفت در معراج، اول نمازي



[ صفحه 97]



كه از طرف خداوند متعال به حضرتش واجب شد نماز ظهر جمعه بود كه خداوند ملائكه را امر فرمود به پيامبر صلي الله عليه و اله اقتداء نموده و در پشت سرش به نماز بايستند و خداوند به پيامبرش امر نمود كه نماز ظهر جمعه را بلند بخواند تا فضل او براي ملائكه روشن گردد.

سپس خداوند نماز عصر را بر پيامبر صلي الله عليه و اله فرض و واجب ساخت و ديگر احدي از ملائكه به عنوان ماموم در خلف و پشت سر پيامبر صلي الله عليه و اله قرار نگرفت خداوند پيامبرش را امر فرمود:

حمد و سوره ي نماز عصر را آهسته بخواند زيرا كه در پشت سر پيامبر صلي الله عليه و اله كسي نبود و سپس نماز مغرب را بر پيامبر صلي الله عليه و اله واجب ساخت ملائكه به پشت سر پيامبر صلي الله عليه و اله ايستادند. و خداوند امر فرمود كه پيامبر صلي الله عليه و اله نماز مغرب را بلند بخواند و همچنين در نماز عشاء مأمور به بلند خواندن شد. پس نزديك صبح از آسمان به زمين آمد و نماز صبح را به پيامبر صلي الله عليه و اله فرض و واجب كرد و پيامبر صلي الله عليه و اله را مأمور كرد كه بلند بخواند تا فضل او بر مردم روشن گردد همچنان كه بر ملائكه آشكار شد.

اين دلائل مذكوره عللي بود براي بلند خواندن و آهسته خواندن نمازهاي يوميه و جمعه.