يكي از طلاب مي گويد:

شبي براي عبادت از خواب برخاستم ناگهان شنيدم كه در و ديوار مدرسه (مدرسه صدر اصفهان) و سنگريزه ها و درخت ها ذكر



[ صفحه 77]



مي گويند. مشغول تحقيق شدم وقتي كه نزديك حجره ي آخوند كاشي قدس سره رسيدم، ديدم محاسن سپيدش را روي خاك گذاشته و از دو ديده اش اشك مي بارد و مي گويد: «سبوح قدوس رب الملائكة و الروح» و در و ديوار مدرسه و... به دنبال او اين ذكر را مي گويند.

فرداي آن شب خدمت استاد رسيدم و داستان ديشب را عرض كردم و گفتم: ماجراي ديشب مرا سخت به تعجب وا داشت.

آخوند كاشي قدس سره در كمال سادگي گفت:

تعجب از كار تو است كه به چه علت گوش تو باز شد و اين صداها را شنيدي، هان! تو چه كرده اي كه در برابر اين برنامه توفيق شنيدن يافتي؟ [1] .