اين احساس لذت در نماز يك سري مقدمات خارج از نماز دارد و يك سري مقدمات در خود نماز، آنچه كه قبل از نماز و در خارج از نماز بايد مورد ملاحظه شود و عمل شود اين است كه انسان گناه نكند، معصيت روح را مكدر مي كند، نورانيت دل را مي برد، و اما هنگام خود نماز انسان بايد زنجير و سيمي دور خود بكشد تا غير خدا داخل نشود بايستي فكرش را از غير خدا منصرف كند و توجهش به غير خدا مشغول نشود البته اگر به صورت غير اختياري توجهش به جايي رفت كه هيچ اما به محض التفات پيدا كردن بايستي قلبش را از غير منصرف كند. [1] .



[ صفحه 51]