بدان كه سبب حصول حضور قلب، اراده و همت است زيرا همواره دلت تابع عزم و تصميم تو است و جز در جايي كه قصد مي كني حضور نمي يابد و هر زمان كه امري تو را به خود متوجه و مشغول كند، دل چه بخواهد و چه نخواهد حاضر مي شود. زيرا قلب به همين گونه آفريده شده و بدان مجبول و مفطور است. دل اگر در نماز حاضر نشود به سبب آن نيست كه بيكار نشسته بلكه در يكي از امور دنيا كه نمازگزار آن را وجهه همت خود قرار داده حضور پيدا كرده است. از اين رو براي تحصيل حضور قلب راه و درماني جز اين نيست كه نمازگزار همه همت و اراده اش را متوجه نماز خود كند.