همه ي ستايش ها و سپاس ها مخصوص خداوندي است كه پرورش دهنده ي جهانيان است. ستايش او كه صاحب هر جمال و كمالي است، و سپاس از او در برابر نعمت هايي كه به ما ارزاني داشته است. هر خيري از او نشأت يافته و او مدير و مدبر حركت تكاملي موجودات است. [1] .

در بينش توحيدي در تمام عوالم هستي، رب يا رب النوعي، جز خداي يگانه وجود ندارد و تنها او «رب العالمين» است و شريكي برايش متصور نيست.

[1] در مفردات راغب آمده است: «رب في الاصل التربية و هو انشاء شي ء حالا فحالا الي حد التمام».