حال كه او بزرگ تر از همه چيز است، پس با نام و ياد او آغاز مي كنيم؛ او كه محبت عام دارد در دنيا بر مؤمنان و غير مؤمنان و مهر دائم دارد بر مؤمنان چه در دنيا و چه در آخرت.

مرحوم طبرسي صاحب تفسير مجمع البيان مي گويد:

«تمام عالمان ما بر اين رأي، اتفاق نظر دارند كه: «بسم الله» جزء سوره ي حمد است و هر كس آن را در نماز، ترك كند، نمازش باطل مي شود.» [1] .

امام رضا عليه السلام مي فرمايد:

««بسم الله» به اسم اعظم نزديك تر از سياهي چشم به سپيدي آن است.»

بنابراين: مي تواند ابزاري كارآمد براي حل مشكلات و موجب بركت و تقدس در كارها باشد.

امام عسگري عليه السلام در شرح مفهوم بسم الله مي فرمايد:

«اي استعين علي اموري كلها بالله؛ در همه ي امورم از خدا كمك مي جويم.» [2] .



[ صفحه 113]



جاي گرفتن صفت رحمانيت و رحيميت در «بسمله» بيانگر اهميت اين صفت در ميان صفات الهي است و به انسان مي آموزد كه در عين قدرت و قوت، بايد مقام رحمت و محبت را به عنوان والاترين افتخار، توجه كرد.