پس از نيت، كه تصميم بر انجام عبادت براي خداوند است و برپايي نماز به قصد تقرب به پروردگار، وارد نماز مي شويم. همراه با «حضور قلب» و آمادگي روحي و توجه كامل به پروردگار، تكبير مي گوئيم. اين توجه و حضور دل، همچون روح براي نماز است.