دوزخ گودالي است بي پايان و آتشي است افروخته شده كه در آن انواع عذابها و اصناف شدتها و اقسام بلاها، است. ادراك آنها فوق فهم ماست و به تحقيق مقابل و ضد بهشت است؛ چنان چه در بهشت انواع نعمتها و لّذتها موجود مي باشد و ذره اي ناراحتي نيست در جهّنم انواع شّدتها و ناراحتيها موجود است و اندكي آسايش و راحتي نيست. عذاب هايي مانند، آب داغ، آب مسموم، لباس هاي آتشزا، زنجير؛ و غّل و... در انتظار بدكاران به خصوص بي نمازان است.

نماز ركن بزرگ دين است و اگر كسي دينش كامل نباشد، يا به مسائل ديني بخصوص فرايض الهي بي اعتنا باشد نتيجه اي جز گرفتاري در جهّنم نخواهد داشت. البّته گنهكاران از افراد ديندار نيز، به تناسب اعمالشان در عذاب خواهند بود. مگر نمازگزاران؛ چرا كه نماز در آن موقع حساس هم، به داد انسان مي رسد و دست او را گرفته و از آتش جهّنم بيرون مي برد.



نخواهي كه ماني به رنج دراز

مكن تكيه جز بر ستون نماز





[ صفحه 76]



پيامبر اكرم (ص) فرمود:«ما مِنْ صَلاةٍ يَحْضُرُ وَقْتُها اِلاَّ نادي مَلَكٌ بَيْنَ يَدَيِ النّاس: أَيُّها النّاسُ قُومُوا اِلي نَيْرانِكُمُ الّتي أَو قَدْتُمُوها عَلي ظُهُورِكُمْ، فَأَطْفِئوها بِصَلاتِكُمْ؛ [1] .

هيچ نمازي وقتش نمي رسد مگر آنكه فرشته اي نداي عمومي در مي دهد كه به پا خيزيد و آن آتش هايي كه با دست هايي خود، بر پشت خويش بر افروخته ايد، با نماز خود خاموش بنمائيد.»

حضرت رسول اكرم (ص) در خطبه شعبانّيه فرمود:

«و ظُهوركُم ثقليةٌ مِنْ أَوزارِكُمْ فَخَفِّفوا عنها بطولِ سجودِكم و اعْلَموا أَنّ الله (تعالي ذكرهُ) أقْسَمَ بِعِزّتِه أنْ لا يُعَذِّبَ الُمصَلّين و الساجدين و أنْ لا يروعهم بالنّار؛ [2] .

دوش شما بار سنگيني از گناهان دارد. سبك كنيد آنها را به طول سجود و بدانيد كه خداي تعالي به عّزت خود قسم خورده كه نماز خوانان و ساجدان را عذاب نكند و آنها را روز قيامت به هراس دوزخ نياندازد.»

پيامبر اكرم (ص) فرمود:«تكون صَلاةُ العَبْدِ ستراً بَيْنَه و بينِ النّارِ؛ [3] .

نماز بنده بين او و بين آتش جهّنم ساتر و حائل است.»

امام صادق (ع) فرمود:«مَنْ قَبِلَ اللهُ مِنهُ صِلاةً واحِدَةً لَمْ يُعَذِّبْهُ، وَ مَن قَبِلَ



[ صفحه 77]



مِنْهُ حَسَنَةً لَمْ يُعَذِّبْهُ؛ [4] آن كسي كه خداوند از او يك نماز بپذيرد عذابش نخواهد كرد و آن كس كه از او كار نيك بپذيرد عذاب نخواهد كرد.»