زهرا ملكي

نماز، اصل و ستون دين است.

نماز، كليد بارگاه رحمت الهي و سرود جاودانه هستي است. نماز، خون جاري در رگ انسان مسلمان است. نماز، رگ حيات جامعه بشريت و راه تنفسي براي توبه كاران است.



[ صفحه 302]



نماز، سپر بلاي مؤمن است و دامن پر مهر اوست كه هنگام نياز دست انسان را مي گيرد و تا اوج پرواز مي دهد. جايي كه غم و غصه ها فراموش مي شود؛ فشار دردها كم تر مي گردد؛ اميد افزوني مي يابد و توكل رنگ مي گيرد.

اين اثر از زهرا ملكي در ده قطعه تنظيم شده است. عناوين قطعات به اين قرار است: «بلند شو»، «فراموشم نكن»، «سجاده ات را بردار و ببر» و «تو مي داني».

نويسنده در اين قطعات به بيان نقش نماز در زندگي و انتظاري كه براي نماز خواندن در فرد ايجاد مي شود، پرداخته است. او از عناصر طبيعت براي بيان احساسات خود استفاده مي كند و حالاتي را كه در حين تلاوت نماز در عناصر طبيعت ايجاد مي شود، از لحاظ هم زماني بيان مي دارد.