سرزمين وداع


زهرا لاله اي

اگر در نماز امام حسين عليه السلام بودم، در دلم شادي بزرگي ايجاد مي شد و عظمت زيادي را در دل خود حس مي كردم. آن وقت سعي مي كردم تا به همه بفهمانم نماز خواندن پشت سر امام چه



[ صفحه 301]



عالمي دارد؛ چرا كه اين حس از جنس اين عالم نيست. انگار عالم و آدم، از همه چيز دست مي كشند و به دنيايي ديگر سير مي كنند. چه زيباست آن لحظه. آدم روي فرش خاك مي نشيند و آسمان بر بالاي سرش قرار مي گيرد و انگار آسمان آن همه عظمت را به تماشا نشسته است.

زهرا لاله اي پانزده ساله است و در استان همدان زندگي مي كند. او در موضوع «اگر در نماز حسين عليه السلام بودم …» متن خود را تنظيم و ارسال كرده است. زهرا صميمانه و دلنشين به بيان حالات و احساسات دروني خود نسبت به امام حسين عليه السلام مي پردازد. متن او كوتاه است اما از آن جا كه از دل برآمده بر دل مي نشيند. او در نوشته ي خود تا حدي به ذكر مصيبت هاي وارده بر امام حسين عليه السلام در واقعه عاشورا و اهل بيت آن حضرت مي پردازد.


بازگشت