رقيه كوهي

سوره ي جمعه را ديدم كه درياي خلق را به تطهير در اقيانوس وحدت مي كشاند تا در قبله اي به سوي بيعت خدا، بر سجاده اي به وسعت ايمان و امامت نور خورشيد، نماز انقلاب بخوانند. شهيد نماز با مرگ خويش سوره پاك زندگي خويش را تفسير كرد و با پرتاب آيه آيه وجودش در بستر حيات، مرگ را غنا بخشيد.

رقيه كوهي طرزم، پانزده ساله است و در اروميه زندگي مي كند. قطعات ادبي او در عناوين: «خط نماز»، «مشق شب»، «شرقي ترين آواز»، «تنها مرهم»، «منشور اشك»، «شعار سبز و باراني»، «خواب خاك»، «همنشين شب»، «انفجار سحر» و «خداي فلق» تدوين و نگاشته شده است. نگارنده در هر كدام از اين قطعات موضوعات مطرح شده را توصيف كرده و مفاهيم و اصطلاحات اشك و قرآن و سوره و شهادت را در اين عبارات بسيار به كار برده است.

او البته تا حدودي نيز از صنعت استعاره و هم چنين تشبيه در مطالبش استفاده كرده است.