سميه كامبخش

خدا مي داند چقدر دوست داشتم روز عاشورا، روز فوران عشق، موري بودم زير پاي لاله هاي عاشق صحراي نينوا؛ و اين تجلي حضور نماز است در عاشورا، جنگ خار و خاشاك با شقايق ها، لاله ها، نسترن ها و ياس ها و جنگ عاشقان و شيفتگان خدا با دشمنانش.

سميه كامبخش نوزده سال دارد و در قم زندگي مي كند. مقالات ادبي او با عنوان هاي «موعود»، «از ديروز تا امروز»، «اعتكاف»، «بامدادان»، «خورشيد عروج» و«شب زيباي من رؤيت مي شود»،



[ صفحه 278]



«صحراي عاشق»، «تا شقايق هست زندگي بايد كرد» و «گل سرسبد» تدوين شده است.

نويسنده در نگارش اين قطعه ها گويي به بيان تجربيات عرفاني و توصيف شرايط زماني مكاني فضاي شهادت پرداخته است. هم چنين به گونه اي به بيان مطالب مي پردازد كه خواننده خود را در آن فضا حس كرده و اين گونه استنباط مي كند كه تجربه خود اوست. نويسنده در نگارش اين قطعه ها لحني نسبتاً شاعرانه داشته است.