مهسا صديق پور

آن روز، زمين دوست داشت براي اولين بار از قانون طبيعت پيروي نكند. فرات آرزو داشت دريا مي شد و سراسر دشت را فرامي گرفت. خورشيد مي خواست كه شرمش را پشت ماه پنهان كند.

آن روز تمام عناصر طبيعت در نماز امام شركت جسته بودند و از يكديگر پيشي مي گرفتند. كربلا آن روز بهشت بود و با چشم دل كه مي ديدي، ملائك را در صف نماز امام حسين عليه السلام مشاهده مي كردي.

مهسا صديق پور از هموطنان كرماني و ساكن شهرستان بم قطعه ي ادبي خود را درباره ي موضوع «اگر در نماز حسين عليه السلام بودم…» تنظيم و



[ صفحه 219]



ارسال كرده است. صديق پور نوشته ي خود را با سلام بر امام حسين عليه السلام آغاز مي كند. او در حسرت ديدن امام به توصيف ياران آن حضرت مي پردازد و از خود مي پرسد كه چه مي شد اگر در جايگاه آنان قرار داشتم. سپس از نگاه خود به توصيف واقعه ي كربلا و نماز امام حسين عليه السلام مي پردازد. زينب سَلامُ الله عَلَيها در متن نويسنده حضوري چشمگير دارد.