شيما شيرانزايي

هنگامي كه هجوم لحظه هاي بي قراري، مرا تا عمق پرواز مي برد نگاهم مثل يك مرغ مهاجر به دنبال شنيدن آهنگ زيباي عشق، به گلستان خيره مي ماند. اين همان آهنگي است كه تمامي رنگ هاي عاشقانه ي مرا در رنگ صدايش مي تواني ببيني. رنگ اين صدا، با تمامي رنگ هايي كه در دفتر نقاشي فصل ها ديده اي فرق مي كند. رنگي به وسعت پاكي دريا به اخلاص پونه هاي زير باران.

شيما شيرانزايي از شهرستان زاهدان واقع در استان سيستان و بلوچستان، درباره ي «شكوه نماز عاشوراييان درصحراي كربلا» نوشته و حالات و مراتب نماز آن بزرگواران و شهيدان نماز را به تصوير كشيده است.



[ صفحه 212]



او در نوشته اش از پروانه هاي بي طاقت و آشفته بال مي گويد و با نثري شاعرانه تلفيقي زيبا بين ملايمت و لطافت؛ و سختي و خشونت به وجود مي آورد.